Rozdział 5

ROZDZIAŁ 5 

NA KOŃCU JEST ZMIENIONE JEDNO ZDANIE (TAK DUŻO WIEM XD) ALE NIE OMINIAJCIE BO W NASTĘPNEJ CZĘŚCI COŚ SIĘ Z TYM WIĄŻE

- Emi?!- usłyszałam z salonu
- Tak?
- Możesz zrobić mi kawę?
- Okey...- odpowiedziałam
Zrobiłam kawę i wróciłam do salonu. Najwyraźniej z kimś pisał.
-Proszę.
Postawiłam kawę na stoliku naprzeciw niego, wtedy odłożył telefon.
-Więc o czym chciałeś rozmawiać?-Spytałam krzyżując ręcę na piersi, starając się uchwycić jego wzrok, co nie było trudne.
-Właściwie to była tylko wymówka, żeby wyciągnąć cię z domu, ale skoro sie rozpadało nigdzie chyba nie pójdziemy.
Usiadłam obok niego, i zaczęliśmy rozmwiać, jakbyśmy znali się co najmniej pare lat. W pewnym momencie oboje zaczęliśmy się śmiać, przez co Gregor
wylał na koszulę kawę. Starałam się powstrzymać śmiech, co nie do końca mi wyszło.
-Cholera.
-Poczekaj, zaraz ci coś znajdę.
W szafie z pewnością mam jeszcze jakieś rzeczy Michaela, nie myliłam się. Podałam chłopakowi podkoszulek, ale dopiero kiedy na niego spojrzałam, ujrzałam jego nagi tors. Nie mogłam oderwać od niego wzroku.
-Ekhem?
Kiedy w końcu zdałam sobie z tego sprawę, odwróciłam wzrok, a moje policzki przybrały kolor różu. Zaśmiałam się nerwowo, po czym skierowałam się w kierunku wyjścia z pomieszczenia. Nie było mi to jednak dane, bo silne dłonie chłopaka przyciągnęły mnie do siebie, a on sam złożył na moich ustach pocałunek, który z każdą chwilą stawał się coraz bardziej namiętny. Nie mogłam się powstrzymać, by go nie oddać. Zarzuciłam mu ręce na kark, a on podniósł mnie tak, że nogami obiełam go w biodrach. Chłopak uśmiechnął się zadziornie, przygryzając wargę. Po chwili zdałam sobie sprawę co robię i chciałam się "uwolnić" ale przycisnął mnie do ściany.
- G..Gregor...
- Tak?- zapytał przegryzając wargę
- Przestań....
Odsunął się ode mnie.
- Ale...
- Idź już... I najlepiej zapomnijmy o tym....
Chłopak wyszedł a ja oszołomiona tym co się stało oparłam się o ścianę. Myslalam nad tym z godzinę ale zdecydowałam że nie będę ciągle o tym myśleć. Postanowilam napisać do Angi.

Do Angi♥:
Masz czas?

Po chwili otrzymałam wiadomość. Myslałam że to od Angeli ale myliłam
się.

Od Schlieri:
Przepraszam... Nie powinienem tego robić. Wiem że teraz nie chcesz mnie znać ale odezwij się niedługo... Mam nadzieję że mi wybaczysz...
♥Gregor♥

Czytając wiadomość wszystko mi się przypomniało. Potrzebowałam teraz kogoś.
Napisalam do Michaela. Nie był to najlepszy pomysł...

Do Michi:
Michael masz wolny czas? Musimy
pogadać. Ważne

*Michael*
- Siema stary- usłyszałem z tyłu. Odwróciłem się i przybiłem MU piątkę na powitanie
- I jak?- zapytałem
- Wszystko idzie okey...
- Udało ci się?- zapytałem
- Nie. Ale nie jest zbytnio "grzeczną dziewczynką".
- To znaczy?
- Prawie się udało.
Nie odpowiedziałem.
- Ale nie chce tego robić.... Wydaje się być spoko laską...
- Oszalałeś?! W końcu mi zapłaci za.swoje!
-Zastanów się czy chcesz ją tracić....

Oglądałam wczoraj kwalifikacje i raczej warto było :) Tylko martwię się o kolano Kamila. Mam nadzieję że dzisiaj wszystko będzie okey i wygra :D A jak u Was mija weekend?